۱۳۸۷ خرداد ۳۰, پنجشنبه

بمونه

پيش خودت بمونه (از: 3 روز پيش)
هر رازی، تاریخی دارد. تاریخ مصرفی. اگر زود برملا نشود یا نخواهی که فاشش کنی، بیات می‌شود، تاریخ مصرفش تمام می‌شود و دیگر راز نیست مگر برای خودت. برای دیگران مثل حرف‌های معمولی و هر روزه است. وقتی که سال‌ها نگهش داشته‌ای، فکر می‌کنی مثل شراب ارزشش بیشتر شده،‌ اما وقتی می‌گذاری‌اش وسط و جام‌ها را از رازت پرمی‌کنی، بقیه یکدفعه سر می‌کشندش و پشت بندش شکلات می‌خورند. رازت از دل و گلوی تو بیرون آمده و مثل کلماتی بی‌شکل در هوا رها شده و از بین رفته.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

فحش و فحش بازی: پدرته

داستانی ادامه دار. در این 12 (یا شاید 13) سالی که از خارج از ایران و در دیار کفر روزگار می گذارنم و گاهی دیده میشوم، بارها شده است که به این...