۱۳۸۶ آبان ۱۱, جمعه

ميليوني

عارض باشم:
که خسته ام
که پر اميدم
که پر انرژيم
که پر انگيزه ام
مثل شناي کراول ميمونه.
ميري زير آب، يک دست و پايي ميزني! مياي بيرون نفیس ميگيري. دوباره حرکت مي کني تا به جلو بري. زندگي همينه. بعضي وقتا که مي بيني از بقيه عقبي؛ بايد بيشتر زير آب بموني و محکم تر و اصولي تر حرکات دست و پات رو انجا بدي! انجام بدي! انجام بدي! انجام بدي! انجام بدي!
البته اگر هدف داشته باشي. اصالت و ماهيت زندگي بنظر من رقابت نيست. رقابت براي چي؟ سر چي؟ نه نه!! رقابت نيست. من مي خوام از داشته هام استفاده کنم. مي خوام از به دست آورده هام استفاده کنم. شايد کسي بهم مدرک نده. نده! من مدرک نمي خوام. مي خوام! من مي خوام. من مي خوام که بتونم.
يک استادي داشتيم که يک مثال زيبا رو سر کلاس برامون بيان کرد. گفت بچه ها خودتون رو دست کم نگيريد. شما يک آدم ميليوني هستيد. يک آدم ميليوني!!!! 2 تا پا داريد! يک کيشو قيمت مي ذاريم 5 ميليون. جفتش ميشه 10 ميليون!؟ دو دست داريد. اونم جفتش 10 ميليون؟! شکم و متعلقاتش (دو کليه و اينا) رو بگيم 10 ميليون!؟ سر و با چشم و گوش و عقل و متعلقاتش رو بگيم 10 ميليون؟؟؟؟ شد چند؟ 40 ميليون. اگر همه اينا رو به کمترين قيمت بفروشيد ميشه اينقد! البته منحاي مماخ که بايد 2-3 ميليوني خرجش کنيد! بعد گفت: بچه ها طوري رفتار کنيد، طوري زندگي کنيد که انگار هميشه يک چک 40 ميليوني توي جيبتون آماده داريد!!

۲ نظر:

جیم ران

 سه سال پیش در آستانه ۴۰ سالگی تصمیم گرفتم به خودم یک هدیه ویژه بدم. گزینه های مختلف رو بررسی کردم و در نهایت در ورکشاپ ۴ روزه تونی روبینز ب...