۱۳۹۶ شهریور ۲۳, پنجشنبه

به یاد خسرو


  • راستش دلم می خواست در مورد سوپر استار کیست بنویسم، که دلم برای خسروشکیبایی تنگ شد یهو.
  • برای مجموعه همسران که کلی خوب و دلنشین بود.
  • دلم برای جمشید هاشم پور و فرامرز قریبیان هم تنگ شده. حتی برای محمدرضا فروتن توی فیلم "زیر پوست شهر"، برای بازی فریبرز عرب نیا توی فیلم "سلطان"،  برای بازی محمدرضا فروتن و نیکی کریمی توی تله فیلم "خرده جنایت های زن و شوهری"، برای بهرام رادان توی فیلم "سنتوری" و ...
  • اصلا اینا الگو و سوپر استار و هنرمندان مورد علاقه نسل من بودند. و معتقدم نسل امروز بحران الگوی مناسب دارند. و متاسفم از اینکه رها شدند و به معنای واقعی کلمه به قهقرا می رند. نه اینکه مخالف باشم یا حسود باشم که چرا fan هستند برای فلان هنرپیشه یا خواننده. بیشتر از این باب که ته داستان، عمرشونه که به بطالت می رود و عایدی ای نخواهند داشت. 
  • دلم میسوزه. 
پی نوشتز:

  1. چند شب پیش نوشته های قبلی و خیلی قبلیم رو می خوندم. دیدم که چقدر بعضی مطالب رو خوب نوشتم. 
  2. بعضا از خودم بعید می دونستم که اینقدر کاردرست بوده باشم دو نقطه دی
  3. بعضی مطالب رو هم خیلی بی ادبی نوشته بودم. حالا نه اینکه صریحا بی ادبی کرده باشم، لکن با می نی موم آیکیو به نفس آداب و ادوبم میشود پی برد. اصلا سه نقطه دی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

آدمیزاد

آدمیزاد موجود عجیبی است. بیش از دو سال پیش خرسند از نارنجی پوش شدن و عضوی از آمازون بودن، بودم. اما اکنون دو صد چندان خرسندم که دیگر برای آن...