۱۳۸۷ آذر ۵, سه‌شنبه

چشم نخوردنی

اصلا به چشم (زخم چشم و چشم خوردن و اینا) اعتقادی ندارم دیگه. اعتقاد دارم آدم وقتی خودشو گم کنه، حواسشو جمع نکنه، هر بلایی می تونه سرش بیاد. از سهل انگاری خود آدمه که براش مشکلی پیش میاد. و خودم رو اصلاح می کنم و میگم که اون فروشنده جنسی رو به من ننداخت. اون کارش رو خوب انجام داد. این من بودم که هواسم رو جمع نکردم و متضرر شدم. و در بقیه حالات!! بنظرم این است هوش هیجانی!
هر چه کنی به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

فحش و فحش بازی: پدرته

داستانی ادامه دار. در این 12 (یا شاید 13) سالی که از خارج از ایران و در دیار کفر روزگار می گذارنم و گاهی دیده میشوم، بارها شده است که به این...