۱۳۸۷ آذر ۱۰, یکشنبه

ماندم در گل چون

بعضی وقتها لنگ در هوا می مونم که یکی تاییدم کنه. قبلا اینجوری خلاص می شدم از این لنگ در هوایی که برنامه هامو نگاه می کردم. الان برنامه (فکر) های جدیدمو ننوشتم. برای همین ماندم در گل چون خر.
این آق سانی ي مکین اینا هم اشک منو امروز درآورد. بس که خندیدم!! عجالتا شما هم برید بخندید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

فحش و فحش بازی: پدرته

داستانی ادامه دار. در این 12 (یا شاید 13) سالی که از خارج از ایران و در دیار کفر روزگار می گذارنم و گاهی دیده میشوم، بارها شده است که به این...