۱۳۸۷ آذر ۱۰, یکشنبه

ماندم در گل چون

بعضی وقتها لنگ در هوا می مونم که یکی تاییدم کنه. قبلا اینجوری خلاص می شدم از این لنگ در هوایی که برنامه هامو نگاه می کردم. الان برنامه (فکر) های جدیدمو ننوشتم. برای همین ماندم در گل چون خر.
این آق سانی ي مکین اینا هم اشک منو امروز درآورد. بس که خندیدم!! عجالتا شما هم برید بخندید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

جیم ران

 سه سال پیش در آستانه ۴۰ سالگی تصمیم گرفتم به خودم یک هدیه ویژه بدم. گزینه های مختلف رو بررسی کردم و در نهایت در ورکشاپ ۴ روزه تونی روبینز ب...