۱۳۹۱ فروردین ۱۳, یکشنبه

نود و یک

سلامم را به ایام پیش رو دارم. 
ایامی که مملو خواهند بود از فراز و نشیب های بسیار.
گذشت زمان، همیشه آدم ها رو اذیت می کنه، وقتی که خوشی، زود میگذرن و وقتی ناخوشی؛ دیر. 
من باهاش کنار اومدم.
کیفیت گذشتش، دست خود آدمه.
نود و یک و روز و ماه و سال و سن هم عدد هستند. یاد می کنیم از روزهای سخت و خوب گذشته، فقط با استفاده از همین عددها!
سلام می کنم تا انشالله همش سلامتی باشه.

سلام!  سلام! سلام! سلام!
سلام!  سلام! سلام! سلام! 
سلام!  سلام! سلام! سلام!  

امید دارم حول حالنا در هر لحظه اتفاق بیفته. و اگر اتفاق افتاد احسن الحالش پایدار بمونه.
سلام بر ایام پیش رو. حتی همین ثانیه بعدی من و تو! سلام!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

آدمیزاد

آدمیزاد موجود عجیبی است. بیش از دو سال پیش خرسند از نارنجی پوش شدن و عضوی از آمازون بودن، بودم. اما اکنون دو صد چندان خرسندم که دیگر برای آن...