با هم بخنديم

سلام
بياييد با هم بخنديم.
اتاقم تميز شد. همه چيز رو گذاشتم سر جاش. لباسام. CD ها. کاغذها. روي ميزم. همه و همه. از حالا مي فهمم بقيه چه جوري ميشن. مامان و بابا و برادر و هر کي بياد بالا. اتاق حامد به هم ريخته بوده هميشه. بر عکس مهدي که همه چيزش سر جاشه. بخنديم. من خودم خندم گرفته. يک دروغ بگم. اصلا دلم تنگ نميشه براي هيچ کس!! بخنديم حالا با هم!!

کم کم هم موارد بردني رو يک گوشه ميذارم. الان کنار دشکم روي زمين، چند تا لباس گرم و ساقه طلايي و ترد و 2 تا دستمال کاغذي با قرص هام هستند.

شنيدم که اونجا تو غذاهامون کافور مي ريزن. بعدش هم فهميدم براي اينکه قوه جنسيمون آروم بشه. بادمون رو بخوابونه. اين خيلي نامرديه ... ولي باز به اين هم بخنديم!!

موهاي سرم رو ديشب زدوم. کوتاه شده ولي جمعه از ته ته مي زنم. تا دو ماه ديگه زيادي بلند ميشه. بخنديم به اين هم؟ باشه بخنديم!!

ديشب علي رضا زنگ زده براي کارش. اغراق نگم يک ساعت بيشتر فقط براش حرف زدم که چي کار بکنه چي کار نکنه. هي هم ميگه تو خيلي قشنگ حرف ميزني. واردي به کار. تازه من تا حالا محيط کار اونو نديدم. و کارش رو نمي دونم. اما دغدغه هايي رو که داشت براش 2-3 تا راه حل دادم تا تو برخورد با کارفرما کم نياره. انقدر سکوت مي کنه همه خيال مي کنن همه چي بلده. بهش ميگم خوب عاقل! هميني که به من ميگي نمي دونم به اونا بگو. خوب خود من هم خيلي چيزا رو نمي دونم. اگر چيزي به کسي، اونهم اوني که کارو مي خواد، نگم، خيال مي کنه مشکل حله و من همه چيو بلدم. به اين هم بخنديم!!

عصري ميريم سانديس بخريم براي بردن به اونجا. ماشين رو هم توي اين هفته ميذارم خونه داداش رضا. به چند دليل. خونش پارکينگ داره. هر وقت دلش خواست ماشين رو در بياره باهاش تمرين کنه تا دستش راه بيفته. ماشين راه ميره. اما مشکلاتي داره که اصلا دلم نمي سوزه اگر 10 تا مشکلش بشه 12 تا. به اين هم بخنديم!!

ديگه چي بگم بخنديم؟ شما يک چيزي بگيد ...